‘Nu sta ik aan de andere kant, want eerst zat ik zelf in een rolstoel’

Wieger Kuperus is vrijwilliger bij de Dagbesteding van Franciscushof, Kloostergaard en Het Anbarg van Avoord. Hij woont in Rucphen, is 39 jaar en vertelt over zijn rol als vrijwilliger.

Sinds wanneer ben je vrijwilliger bij Avoord?
“Al meer dan een jaar ga ik elke week twee keer wandelen met het wandelclubje van Franciscushof. Inmiddels help ik ook bij de Dagbesteding van de locaties Kloostergaard en Het Anbarg. Daar help ik een mevrouw met boodschappen doen en ik wandel individueel met een bewoner.”

Waarom koos je voor Avoord?
“Ik heb eerder vrijwilligerswerk bij Avoord gedaan, toen zat ik ook bij een wandelclubje. Destijds vond ik dat al leuk en goed om te doen, maar sinds mijn oma is overleden aan dementie heb ik dit weer opgepakt. Twee jaar geleden kreeg ik een auto-immuun ziekte waardoor er in mijn lichaam steeds meer uitviel. Ik ben nu nog aan het revalideren en kan op het moment nog geen betaald werk doen. Door de wandelclub bij Avoord werk ik niet alleen aan mijn eigen herstel, maar doe ik ook gelijk iets voor een ander.”

Heb jij als vrijwilliger bij kunnen dragen aan wonen en leven in vrijheid?
Ik weet uit ervaring als geen ander hoe het is om afhankelijk te zijn van iemand. Het is heel belangrijk dat mensen ondanks dat ze ziek zijn, toch dingen kunnen blijven doen waar ze gelukkig van worden. En ik help ze daar graag bij.”

Wat maakt vrijwilligerswerk bijzonder?
“Door dit werk sta ik aan de andere kant van de rolstoel. En daar krijg ik veel waardering voor terug. Mensen herkennen me en vragen dan hoe het met mij gaat. Want ze weten dat het eerst niet goed met me ging. Het zit ‘m vooral in de kleine dingen. Als je ziet dat iemand blij is als je komt of laatst kreeg ik een schouderklop van een meneer. Hij zei: “Dat heb je weer goed gedaan!” Ik merk op alle drie de locaties waar ik werk een beweging. De vrijwilligers, mantelzorgers en het zorgpersoneel werken meer samen. Want alleen dan kunnen we elkaar ontlasten en dat is belangrijk en hard nodig. Ik ben blij dat Ancella, de coördinator van de vrijwilligers in Etten-Leur mij goed op weg heeft geholpen in het vrijwilligerswerk. Ze vraagt ook regelmatig hoe het met mij gaat.”

Marianne Heeren (gastvrouw bij Franciscushof) is ook aangeschoven. We vragen haar wat vrijwilligers betekenen in haar werk?
“Vrijwilligers zijn onmisbaar. Ze hebben tijd en aandacht voor bewoners wanneer familie dat even niet heeft. Als iemand graag naar buiten wil, hebben wij niet de bezetting om mee te gaan, maar Wieger kan dan als vrijwilliger wel mee. Bewoners die bijvoorbeeld vroeger veel buiten hebben gewerkt, verlangen zo ontzettend naar die buitenlucht. Dat is dan echt moment van rust. En daarnaast is het ook nog eens heel gezellig! Er kwam bijvoorbeeld een familie met kerst bij ons koken. En één keer per maand komt er iemand heerlijke pannenkoeken bakken. Ik heb er echt heel veel waardering voor als iemand zich in wil zetten om een ander te helpen.”

Heb jij nog een uurtje vrij? Kom erbij!
Kijk hier voor info over vrijwilliger worden.