Contacthond Kees: een bron van warmte en geluk voor de ouderen van Het Anbarg
Labradoodle Kees trippelt de ruimte van de dagbesteding binnen en een vrolijk geluid barst los. “Daar is Keesje weer!” lacht een man, terwijl een vrouw naar voren leunt in haar stoel en haar hand uitsteekt richting Kees. Kees rent meteen naar haar toe zodat de vrouw hem kan aaien. De andere bewoners kijken liefdevol toe.
Bij Avoord hebben we sinds deze zomer een bijzondere collega: contacthond Kees. Hij is nog maar een pup, maar brengt de ouderen die bij Avoord wonen nu al warmte, gezelligheid en onvoorwaardelijke liefde. “Als Kees er is hebben de bewoners gelijk iets om over te praten, bijvoorbeeld wanneer hij weer eens aan het deugnieten is of ergens mee speelt,” vertelt Ilona, Kees’ baasje en medewerker dagbesteding bij Avoord. “En Kees geeft echt het gevoel van thuis. Veel mensen hebben thuis ook een hond. Avoord is het thuis van onze bewoners, dus daar hoort een hond ook bij.”
Voor veel ouderen is een hond een waardevolle metgezel. Kees’ enthousiasme werkt aanstekelijk, hij creëert verbondenheid en brengt geluksmomentjes. “De bewoners reageren heel goed op Kees, ieder op hun eigen manier. Bij de ene bewoner mag Kees op schoot, de ander vindt het gewoon leuk om naar Kees te kijken.” Naast vrolijkheid kan Kees ook juist voor rust zorgen wanneer een bewoner dat nodig heeft. “Soms gaan Kees en ik samen met een bewoner naar buiten voor een kwartiertje rust. Even lekker in de buitenlucht zitten en Kees aaien, dat werkt echt ontspannend,” legt Ilona uit.
Bij Avoord dragen we bij aan het levensgeluk van ouderen en willen we ervoor zorgen dat ouderen mee kunnen blijven doen. Zorgmanager Esther, die samen met Ilona de stap heeft genomen naar een contacthond bij Avoord, vertelt: “Kees draagt bij aan waar wij als Avoord voor staan. Hij brengt onze bewoners geluksmomentjes en kan er zelfs voor zorgen dat bewoners vaker onder de mensen komen. Hij verbindt en vergroot ook het werkplezier van onze medewerkers.” Kees is nu al van ontzettend veel waarde bij Avoord. Volgend jaar begint hij samen met zijn baasje aan een opleiding om te kunnen helpen bij onbegrepen gedrag en gevoelens als angst en pijn te signaleren.
Kees zorgt goed voor onze bewoners, maar onze bewoners zorgen ook goed voor Kees. “Kees is nog jong en heeft ook rust nodig. Hij kan niet altijd aan het werk zijn. In de bench krijgt hij zijn rust. De bewoners houden dan ook echt rekening met hem. Ze vinden het wel jammer, maar zeggen dan ‘hij slaapt, dus ik blijf even zitten.’ Dat is ook mooi om te zien.”
